Rebound
Niedeckens BAP - Startseite

Maat et joot

Maat et joot

He, ihr Spenner met däm Hanomag,
Ich jööv jet dröm, hätt ich et bloß jesaat,
Dat ich jähn noch ens wie ihr wöhr.
Ich kenn ühr Name nit, hann nit jefrooch,
’Sch weiß nit, wieso, et looch nit ahn der Sprooch,
Wöhren et doch bloß die paar Johr Ungerschied.
Nä, do litt vill mieh dozwesche,
Joldne Plaate maache e’ schlääsch Jewesse,
Nä, verfluch, ich kokettier nit –
Wat ich natürlich och nie jläuve däät,
’Sch däät denke, dat mich wer für blöd verkäuf.

Enn dä Naach, enn der ihr lauthals ahnkohmt,
Daach jeder he: „En Razzia, oh Jott!
Loss die Militärköpp jetz bloß nööchtern sinn!“
Doch uss däm ussrangierte Jrenzschutzwrack
Feelt ihr russ, paar vun üch em Schloofsack,
Völlig klar: „Das müde Haupt muss irj’ndwo hin.“
Ahm nähxte Morje dann erstaunte Blecke,
Jraad su, als ob ich dä vum Mohnd jescheckte
Doppeljänger vun mir selvs wöhr.
Vun däm Moment ahn wohr jet wie ’ne Jraave
Zweschen uns un dat wohr maßlos schade.
Ey, maat et joot!

Maat et joot, maat et joot, maat et joot
Met ührem Hanomag, däm ussrangierte,
Wießlackierte Jrenzschutzwrack!

Op dä ein Sick vun däm Jraave ihr sechs,
Op dä andre, wo ich immer noch setz,
Einer, dä ‘nn en Zeitmaschin luhrt un sich sieht,
Wie e’ domohls, nit nur he ’nn dä Jääjend
Rastlos römjeflipp ess, sich querlääjend,
Quer zo resslos allem, wat vun ihm erwaat wood.
Enne drin ’ne Hunger un e’ Fieber,
Weiß der Deuvel, jedenfalls Verlierer,
Voller Metleid für all Siejer.
Jestern hann ich „Nä“ jesaat,
Ich hann kein Jittar met, weil‘t nix jebraat hätt.
Ey, maat et joot!

Hück Morje sitt ihr wigger, Richtung Syrien,
Einfach teste, einfach selvs probiere,
Ob dä Köpcke lüsch un wie se do drop sinn.
Für mich jeht et enn paar Daach heimwärts,
Erwartunge erfülle bess zem Exzess,
’T künnt sinn, dat ich och ‘ne Hanomag besing:
Vörr’ ahm Kühler prangk ’ne knoch’je Kohkopp
Övverm Nummernschild, wo schwazz „DO“ drop –
Ich hoff, ich sinn üch irj‘ndwo ’ns widder!
Oder mindestens, dat dat z’ üch durchkütt
Un e’ Stöck vum Jraave doch noch zoschött.
Ey, maat et joot!

Maat et joot, maat et joot, maat et joot
Met ührem Hanomag, däm ussrangierte,
Wießlackierte Jrenzschutzwrack!

Macht es gut

He, ihr Spinner mit dem Hanomag,
Ich gäb was drum, hätt ich es bloß gesagt,
Dass ich gern noch mal wie ihr wär.
Kenn eure Namen nicht, hab nicht gefragt,
Weiß nicht, wieso, an der Sprache lag es nicht,
Wären es doch bloß die paar Jahre Unterschied.
Doch da liegt viel mehr dazwischen,
Goldene Platten machen ein schlechtes Gewissen,
Nein, verflucht, ich kokettier nicht –
Was ich natürlich auch nie glauben würde,
Würde denken, dass mich wer für dumm verkauft.

In der Nacht, in der ihr lauthals ankamt,
Dachte jeder hier: „Razzia, oh Gott!
Lass das Militär jetzt bloß nüchtern sein!“
Doch aus dem ausrangierten Grenzschutzwrack
Fielt ihr raus, paar von euch im Schlafsack,
Völlig klar: „Das müde Haupt muss irgendwo hin.“
Am nächsten Morgen dann erstaunte Blicke,
Als ob ich der vom Mond geschickte
Doppelgänger von mir selbst wär.
Von dem Moment an war er da, der Graben
Zwischen uns und das war maßlos schade.
Ey, macht es gut!

Macht es gut, macht es gut, macht es gut
Mit eurem Hanomag, dem ausrangierten,
Weißlackierten Grenzschutzwrack!

Rechts vom Graben ihr sechs,
Links davon, wo ich immer noch sitz,
Einer, der in ’ne Zeitmaschine schaut und sich sieht,
Wie er damals, nicht nur hier in der Gegend
Rastlos rumgeflippt ist, sich querlegend,
Quer zu restlos allem, was von ihm erwartet.
Innen drin ein Hunger und ein Fieber,
Weiß der Teufel, jedenfalls Verlierer,
Voller Mitleid für die Sieger.
Gestern hab ich „Nein“ gesagt:
“Keine Gitarre mit“, hätte nichts gebracht.
Ey, macht es gut!

Heute Morgen seid ihr weiter, Richtung Syrien,
Einfach testen, einfach selbst probieren,
Ob der Köpcke lügt und wie sie da drauf sind.
Für mich geht es bald schon heimwärts,
Erwartungen erfüllen bis zum Exzess,
Könnte sein, dass ich auch ‘nen Hanomag besing:
Am Kühler vorn ein knochiger Kuhkopf
Überm Nummernschild, auf dem „DO“ steht –
Ich hoff, ich seh euch irgendwo mal wieder!
Oder mindestens, dass das zu euch durchkommt
Und ein Stück des Grabens doch noch zukippt.
Ey, macht es gut!

Macht es gut, macht es gut, macht es gut
Mit eurem Hanomag, dem ausrangierten,
Weißlackierten Grenzschutzwrack!

Alle Texte