Rebound
Niedeckens BAP - Startseite

Verraten un verkauft

Verraten un verkauft

Rudi hat zwei Kinder, Sascha und Marie,
einReihenhaus am Stadtrand
und glaubt an gar nichts mehr.
Seine Frau sagt: „Schatz, das wird schon,
bisher haben wir es immer noch geschafft.
Wir müssen bloß zusammenhalten
und daran glauben, dass e ir`ndwie klapp.“

„Et Hannah hätt`ne bess`re Mann verdeent,“
denk`e off, wenn`e sich noh dä Johre sehnt,
als`e wild, naiv un unvernünftisch woor,
om Moped, met schulderlange Hoor.

Verraten un verkauft, müde un verbraucht,
unendlich frustriert.
Hoffnungslos, wat ess bloß passiert?
Wie em freie Fall, affjeschmiert, banal.
Et jitt Stories, janz ohne Moral.

Rudis Job mäht längs irjendene Chip,
wat für clev`re Aktionäre
einfach mieh Profit bedügg.
Politiker vertröste pausenlos,
doch hühre leider selden hin,
wenn ahm Stadtrand Kinder froore,
wieso dä Papa neuerdings daachsövver drink.

Hannah frööt sich manchmohl: „Wo`s dä Jung
jeblevve, dämm mer nix krumm nemme kunnt,
als`e wild, naiv un unvernünftisch woor
met singer Ledderjack un dä schulderlange Hoor?“

Verraten un verkauft, müde un verbraucht,
unendlich frustriert.
Hoffnungslos, wat ess bloß passiert?
Wie em freie Fall, affjeschmiert, banal.
Et jitt Stories, janz ohne Moral.

Verraten un verkauft, müde un verbraucht,
unendlich frustriert.
Hoffnungslos, wat ess bloß passiert?
Wie em freie Fall, affjeschmiert, banal.
Et jitt Stories, janz ohne Moral.

Verraten und verkauft

Rudi hat zwei Kinder, Sascha und Marie,
ein Reihenhaus am Stadtrand
und glaubt an gar nichts mehr.
Seine Frau sagt: „Schatz, das wird schon,
bisher haben wir es immer noch geschafft.
Wir müssen bloß zusammenhalten
und daran glauben, dass es irgendwie klappt.“

„Die Hannah hat einen besseren Mann verdient,“
denkt er oft, wenn er sich nach den Jahren sehnt,
als er wild, naiv und unvernünftig war,
auf dem Moped, mit schulterlangen Haaren.

Verraten und verkauft, müde und verbraucht,
unendlich frustriert.
Hoffnungslos, was ist bloß passiert?
Wie im freien Fall, abgeschmiert, banal.
Es gibt Stories, ganz ohne Moral.

Rudis Job macht längst irgendein Chip,
was für clevere Aktionäre
einfach mehr Profit bedeutet.
Politiker vertrösten pausenlos,
doch hören leider selten hin,
wenn am Stadtrand Kinder fragen,
wieso der Papa neuerdings tagsüber trinkt.

Hannah fragt sich manchmal: „Wo ist der Junge
geblieben, dem man nichts krumm nehmen konnte,
als er wild, naiv und unvernünftig war
mit seiner Lederjacke und den schulterlangen Haaren?“

Verraten und verkauft, müde und verbraucht,
unendlich frustriert.
Hoffnungslos, was ist bloß passiert?
Wie im freien Fall, abgeschmiert, banal.
Es gibt Stories, ganz ohne Moral.

Verraten und verkauft, müde und verbraucht,
unendlich frustriert.
Hoffnungslos, was ist bloß passiert?
Wie im freien Fall, abgeschmiert, banal.
Es gibt Stories, ganz ohne Moral.

Alle Texte