Rebound
Niedeckens BAP - Startseite

Müsli-Män (Schrank-Version)

Müsli-Män (Schrank-Version)

1)
Ich stund friedlich en der Frittenbuud,
plötzlich woore do,
met su 'nem Feuerschwert und Heiljenschein,
lange blonde Hoor,
bläcke Fööß met nur Sandale draan,
schweb hä op mich zo,
speut messjanisch op ming Currywoosch.
Ich saare: "Hühr ens, wer bess do?"
" Typisch, dat do mich nit kenns,
ich benn dä Müsli-Män. "

2)
Paar Daach späder stonn ich en der Kneip,
do spür ich: hä ess do.
Ich hatt mer jraad et eezte Bier bestellt,
do sinn ich en, inkognito:
Sing blonde Hoor, met Henna ruutjefärf,
ne Schal vun Al-Fatach,
Ich saare: "Weet, hühr zo, verjess dat Bier,
dunn mir ne Appelsaff"
Dä laach, un nimmp mieh janit ähnz.
"PST" saach ich,"Clemens do steiht dä Müsli-Män, siehste nit,.. dä Fuss
dohinge!"

3)
Am nächsten Daach woot et besonders fies,
op der Autobahn.
E Understatement-Damenfahrrad, wieß,
Import uss Amsterdam,
stopp dä Buss met unsrer Aanlaach drin,
koot vüür Wesseling
un konfisziert dat, wat elektrisch ess
un lööt uns nur dä Tambourin.
Klar - wer dat woor, verroot ich jähn:
Dat woor dä Müsli Män, die blöde Sau ald widder.

4)
Paar Stund nohm Auftritt kumm ich mööd nohuss
un denk: " Wie mief et he ?"
Ming Frau's em Bett, et Leech ess övverall uss,
doch ir' ndjet ess verkeht.
Om Sofa litt en lila Latzbozz römm,
die eijenartich rüsch,
noh Pumakäfig un Patschouli, echt
erstaunlich widderlich.
Ich denk, ich spenne, ich benn krank:
Do steht dä Müsli-Män em Schrank.

Müsli-Män (Schrank-Version)

1)
Ich stand friedlich in der Frittenbude
- plötzlich war er da:
Mit so einem Feuerschwert und Heiligenschein,
langen blonden Haaren.
Nackte Füße mit nur Sandalen dran
schwebt er auf mich zu,
spuckt messianisch auf meine Currywurst.
Ich sage: "Hör mal, wer bist du?"
"Typisch, daß du mich nicht kennst,
ich bin der Müsli-Män."

2)
Paar Tage später steh ich in der Kneipe,
da spüre ich: Er ist da!
Ich hatte mir gerade das erste Bier bestellt,
da sehe ich ihn inkognito.
Blonde Haare, mit Henna rot gefärbt,
ein Schal vom Al-Fatah. Ich sage:
"Wirt, hör zu, vergiß das Bier,
mach mir einen Apfelsaft."
Der lacht und nimmt mich gar nicht ernst.
"Psst", sage ich, "Clemens, da steht der Müsli-Män."

3)
Am nächsten Tag wurde es besonders fies,
auf der Autobahn.
Ein Understatement-Damenfahrrad,
weiß - Import aus Amsterdam -
stoppt den Bus mit unserer Anlage drin,
kurz vor Wesseling und konfisziert das,
was elektrisch ist
und läßt uns nur das Tambourin.
Klar - wer das war, verrate ich gerne:
Das war der Müsli-Män,
die blöde Sau schon wieder.

4)
Paar Stunden nach dem Auftritt komme ich müde nachhause
und denke: "Wie mieft es hier?"
Meine Frau ist im Bett, das Licht ist überall aus,
doch irgendetwas ist verkehrt.
Auf dem Sofa liegt eine lila Latzhose herum,
die eigenartig riecht,
nach Pumakäfig und Patschouli,
echt erstaunlich widerlich.
Ich denke, ich spinne, ich bin krank:
Da steht der Müsli-Män im Schrank.

Alle Texte