Rebound
Niedeckens BAP - Startseite

Et neueste Testament

Et neueste Testament

En Golgatha ess Jubiläum, all sinn do.
Et hätt sich vill jeändert, nix blevv, wie et wohr.
Nur die Akteure, die sinn noch fit wie eh un je,
Se hann sich irjendwann jesaat: „Mer blieven he!“
Paar hann Karrier jemaat, dä Rest, dä jeht ahm Stock,
Su wie dä Thomas, dä nix jläuv un trotzdäm noch
Mem „Wachturm“ op der Eck steht oder nevvenahn.
Maria Magdalena schaff noch immer ahn.

Dä Chef vum Janze, dä heiß Pilatus – immer noch.
Däm sing Häng, die weeden jetz met 60 Grad jekoch,
En Unschuld einjeweicht, em Vorwaschjang jeschont,
Die Amnestie für dä Barrabas hätt sich jelohnt.
Denn Barrabas ess jetz däm Chef sing rääschte Hand,
Eez nur inkognito, dann Goebbels Jupp jenannt.
Als Propajandachef un Superintendant
Määt dä Jung die Inszenierung övverall bekannt.

Maria hätt met Josef un Veronika
Nullkommanix en Souvenierbuud opjemaat:
Vum Waggelbild bess zo der Kreuzijung em Schnee
Un enem Abziehbild: „Oh, Jesus, ich wohr he!“.
Die Firma Kleenex hätt als Sonderahnjebot
Portraits vum Herrjott op ihr Dööcher dropjedruck,
Un enn däm Wöhltisch met däm Schild „Bastlerbedarf“,
Do hammer Näjel, Balke, Dornenkrone un e’ Jraav.

Dä Petrus hätt ’ne Steinbruch, Judas ess Spion,
Dä arbeit für Herodes für ’ne Hungerlohn.
Herodes selvs määt enn singer neue Fleischfabrik
Uss alle Neujeboorene Pänzköpp enn Aspik.
Un och dä Esel vum Palmsonndaach, dä ess noch do,
Dä steht jetz bei Fleurop un dä kritt sieh Jnadenbrot.
“Sag’s durch den Palmzweig“, steht op jeder Litfaßsäul,
“Maach dinge Sklave aff un zo domet en Freud!“

Un „Hosianna-Kaufhaus“ heiß dä Supermarkt,
Annas un Kaiphas hann et he zo jet gebraat.
He stund dä Tempel domohls, vüür zweidausend Johr,
Jetz sinn die Wucherer un die Händler widder do.
Se hann Versicherunge, Banke hinjesetz
Un die weeden alljemein verehrt un hochjeschätz.
Bundesverdienstkreuz, EK 1, friedaachs Fesch
Un jeden Sonndaach jeht et schön brav enn de Kirch.

Nur einer nimmp he kein Sau mieh für voll,
Dä Typ uss Nazareth, dä woss noch nie, wat e’ he sollt.
Dä hätt et draanjejovve, dä süff jetz nur noch Wing,
Dat met däm Bruutverdeile lööt e’ lang ald sinn.
“INRI“ weed hückzodaach dä Denker enjebrannt –
Su wie ’ne Jüddestään, op de rääschte Hand.
Wer dann noch wiggerdenk, dä weed exekutiert
Oder zomindest eez ens präventiv kastriert.

Jesus vun Nazareth trifft dä Heilije Jeist:
“Jung, ess unsere Vatter he? Jo? Dann simmer jo ald drei.“
Hä nimmp sieh Kaatespill, ze mische bruuch e’ nit,
Denn et steht immer fess, wat wer für Kaate kritt.
Dä Sohn deilt uss, dä Jeist säät: „Null Ouvert!“
Do säät dä Bapp: “Wat ess he loss?
Ich daach, mer spille jetz e’ Ründche Sibbzehnvier?“
Doch Sohnemann säät, met vier Asse op der Hand:
“Nä, leeve Bapp, et weed jepokert,
Weil mer do joot blöffe kann!“

Das neuste Testament

In Golgatha ist Jubiläum, alle sind da.
Es hat sich viel geändert, nichts blieb, wie es war.
Nur die Akteure, die sind noch fit wie eh und je,
Sie haben sich irgendwann gesagt: „Wir bleiben hier!“
Paar haben Karriere gemacht, der Rest, der geht am Stock,
So wie Thomas, der nichts glaubt und trotzdem noch
Mit dem „Wachturm“ auf der Straße steht oder nebenan.
Maria Magdalena schafft noch immer an.

Der Chef vom Ganzen, der heißt Pilatus – immer noch.
Seine Hände werden jetzt mit 60 Grad gekocht,
In Unschuld eingeweicht, im Vorwaschgang geschont,
Die Amnestie für Barrabas hat sich gelohnt.
Denn Barrabas ist jetzt vom Chef die rechte Hand,
Erst nur inkognito, dann Goebbels Jupp genannt.
Als Propagandachef und Superintendant
Macht der Mann die Inszenierung überall bekannt.

Maria hat mit Josef und Veronika
Nullkommanichts einen Souveniershop aufgemacht:
Vom Wackelbild bis zu der Kreuzigung im Schnee
Und einem Abziehbild: „Oh, Jesus, ich war da!“.
Die Firma Kleenex hat als Sonderangebot
Portraits vom Herrgott auf ihre Tücher draufgedruckt,
Und auf dem Wühltisch mit dem Schild „Bastlerbedarf“,
Da gibt es Nägel, Balken, Dornenkronen und ein Grab.

Petrus hat einen Steinbruch, Judas ist Spion,
Der arbeitet für Herodes für einen Hungerlohn.
Herodes selbst macht in seiner neuen Fleischfabrik
Aus allen Neugeborenen Kindsköpfe in Aspik.
Und auch der Esel vom Palmsonntag ist noch da,
Der steht jetzt bei Fleurop und bekommt sein Gnadenbrot.
“Sag’s durch den Palmzweig“, steht auf jeder Litfaßsäule,
“Mach deinen Sklaven ab und zu mal eine Freude!“

Und „Hosianna-Kaufhaus“ heißt der Supermarkt,
Annas und Kaiphas haben es zu was gebracht.
Hier stand der Tempel damals, vor zweitausend Jahren,
Jetzt sind die Wucherer und die Händler wieder da.
Sie haben Versicherungen, Banken hingesetzt
Und die werden allgemein verehrt und hochgeschätzt.
Bundesverdienstkreuz, EK 1, freitags Fisch
Und jeden Sonntag in die Kirche, wie sich’s gehört.

Nur einen nimmt hier keiner mehr für voll,
Den Kerl aus Nazareth, der wusste noch nie, was er hier soll.
Der hat es aufgegeben, der trinkt jetzt nur noch Wein,
Das mit dem Brotverteilen lässt er längst schon sein.
“INRI“ wird heutzutage den Denkern eingebrannt – So wie ein Judenstern, auf die rechte Hand.
Wer dann noch weiterdenkt, der wird exekutiert
Oder zumindest erst mal präventiv kastriert.

Jesus von Nazareth trifft den Heiligen Geist:
“Ist unser Vater da? Ja? Dann sind wir ja schon drei.“
Er nimmt sein Kartenspiel, zu mischen braucht er nicht,
Denn es steht immer fest, wer welche Karte kriegt.
Der Sohn teilt aus, der Geist sagt: „Null Ouvert!“
Da sagt der Vater: “Was ist hier los?
Ich dachte, wir spielen eine Runde Siebzehnvier?“
Doch Sohnemann sagt, mit vier Assen auf der Hand:
“Nein, lieber Vater, es wird gepokert,
Weil man da gut bluffen kann!“

Alle Texte